Trump'ın ticaret açığı konusundaki görüşü iki temel yanılgıya dayanıyor. (Özet: Yabancı medya, Musk'ın tarifeleri geri çekmesi için "Trump'a özel olarak lobi yaptığını" ancak başarısız olduğunu ortaya çıkardı ve Beyaz Saray ticaret danışmanı: beyin sorunları) (Arka plan eki: Trump Çin'i tehdit ediyor: %34'lük misilleme tarifesi bugün geri çekilmezse, ABD ağırlığı %50'ye çıkaracak! Trump'ın tarife politikasını, ekonomik teoriyi rasyonel bir şekilde tartışarak veya açıklayarak yenebileceğinizi gerçekten sanmıyorum. Demek istediğim, böyle bir şeyle nasıl tartışırsın? Amerikalıların, geniş tarifelerin kötü olduğunu, ancak olumsuz sonuçlarını ilk elden deneyimleyerek, yani sözde sıcak sobaya dokunarak fark edecekleri fikrini benimsedim. Neyse ki, Amerikalıların yakında uyanabileceğini düşünüyorum: Ama bu yine de bir ekonomi blogu, bu yüzden çok fazla siyasi geri dönüş beklemesem de, sanırım ticaret açıklarının neden bir ülkeyi fakirleştirmediğini açıklamam gerekiyor (bu iyi oldukları anlamına gelmese de). Trump'ın Ticaret Açığına İlişkin Hatalı Görüşü Trump'ın danışmanları ve çevresi, ticaret açığının ABD'nin yabancı ülkeler tarafından "şantaj yapıldığı" anlamına geldiğine inanıyor. Dünkü yazımda açıkladığım gibi, bu yüzden Trump tarifeleri ABD'nin her ülkeyle olan ticaret açığını ortadan kaldırabileceğine inandığı bir seviyede belirledi. Trump'ın ticaret açığı konusundaki görüşü iki temel yanılgıya dayanıyor. Birincisi basit bir muhasebe hatasıdır. Trump'ın danışmanları gayri safi yurtiçi hasıla (GSYİH) formülüne baktılar ve ithalatın GSYİH'dan çıkarıldığını fark ettiler. Bunun, ithalatın tüketim ve yatırıma da eklenmesinden kaynaklandığını anlamıyorlar, bu yüzden sonunda onları rakamlardan çıkarmak için çıkarılmaları gerekiyor. Gerçek şu ki, ithalatın GSYİH üzerinde herhangi bir etkisi yoktur. Trump'ın ikinci yanılgısı, ithalatın yerli üretimle 1'e 1 oranında değiştirileceği fikrine dayanıyor - yani, ABD'nin bir çamaşır makinesi ithal etmesini engellerseniz, bir Amerikan şirketi bir çamaşır makinesi daha üretecek. Bu kesinlikle olası bir sonuçtur, ancak tek sonuç değildir. Amerikalı tüketiciler daha az çamaşır makinesi kullanabilir ve bu da herkesi fakirleştirir. Aslında, Trump ve ekibi bunların iki farklı yanılgı olduğunun farkında bile olmayabilir. Muhasebe hakkındaki yanlış inançlarının (yani ithalatın GSYİH'yı azalttığını) doğal olarak ithal ikamesi konusundaki yanlış inançlarından kaynaklandığını düşünebilirler. Bu iki hata birbirini güçlendirir. Kısacası, Trump ticaret açığını her iki şekilde de yanlış anladığı için, ABD'nin bir ülkeyle ticaret açığı olduğunda, o ülkenin onlara şantaj yaptığına inanıyor. İthalatın ABD'yi daha az üretmeye zorladığını ve böylece ABD GSYİH'sını azalttığını - esasen ABD üretimini çaldığını savunuyor. Bu nedenle, ticaret açığını ABD'nin ne kadar çalındığının bir ölçüsü olarak görüyor. Ancak ticaret açığı hiç de böyle çalışmıyor. Ticaret açığı, kredi kartıyla bir şey satın almak gibidir Diyelim ki Ruimin adlı bir Çinliden çamaşır makinesi ithal ettiniz. Ruimin sana o çamaşır makinesini neden verdi? Dünyada bedava öğle yemeği diye bir şey yoktur. Temel olarak, bu çamaşır makinesi için iki şekilde ödeme yapabilirsiniz. İlk yol, Ruimin'e istediğini vermektir - 50 ilginç kitap gibi (Ruimin'in okuma sevgisiyle tanındığını varsayarsak). İkinci yol, Ruimin'e bir IOU yazmaktır. İlk senaryoya ticaret dengesi denir. Bir çamaşır makinesi alırsın, Ruimin 50 kitap alır. Ticaret açığı ya da fazlası yok. Diğer bir senaryo ise ticaret dengesizliğidir. Bu durumda, Ruimin'e 50 kitap vermiyorsunuz, ona bir Amerikan Hazine bonosu veriyorsunuz. Tahvil bir IOU'dur. Bu durumda, ABD'nin Çin ile olan ticaret açığına katkıda bulunuyorsunuz. Gerçek bir mal veya hizmet - bir çamaşır makinesi - Çin'den ABD'ye sadece bir kağıt parçası (veya aslında bir elektronik tablodaki bir sayı) karşılığında gönderilir. Ekonomistlerin ticaret hakkında konuştuğunu duyduğunuzda, muhtemelen "cari hesap" ve "sermaye hesabı" hakkında konuştuklarını duyarsınız. Cari hesap temelde sadece net bir gerçek mal ve hizmet akışıdır, sermaye hesabı ise temelde sadece net bir IOU akışıdır. Ruimin'e bir çamaşır makinesi karşılığında bir IOU verirseniz, bu, Amerika Birleşik Devletleri'nin cari hesap açığına ve sermaye hesabı fazlasına katkıda bulunduğunuz anlamına gelir. Bunların her ikisi de basitçe "IOU ile yabancılara bir şeyler ödemek" anlamına gelir. Artık bir ticaret açığının neden kredi kartıyla bir şey satın almak gibi olduğunu anlayabilirsiniz. Hedefimden kredi kartıyla bir çamaşır makinesi aldığımda, bir IOU yazdım ve karşılığında somut bir şey aldım. Kredi kartı olan bir hedeften çamaşır makinesi satın almak, hedef kişinin size şantaj yaptığı anlamına mı geliyor? Hayır. Kredi kartı ile bir hedeften çamaşır makinesi almak sizi fakirleştirir mi? Olmayacak. Artık daha az paranız var, ama daha çok şeyiniz var. Aynı şekilde, bir ticaret açığı, ABD'nin daha az paraya ve daha fazla eşyaya sahip olduğu anlamına gelir. Bu, Amerika Birleşik Devletleri'nin fakirleştiği veya yabancılar tarafından şantaj yapıldığı anlamına gelmez. Bir ticaret açığının iyi mi yoksa kötü mü olduğunu sormak, borç parayla bir şey satın almanın iyi mi yoksa kötü mü olduğunu sormak gibidir. Cevap açıkça "satın almanın buna değip değmeyeceğine bağlı olarak". Hatırlanması gereken bir şey, tüm satın alımların tüketim için olmadığıdır - çoğu aslında üretken yatırımlardır. Bir ABD fabrikası Japonya'dan 100.000 dolara bir CNC makinesi satın alırsa ve Japon takım üreticisi bu parayı ABD Hazine tahvillerine yatırırsa, ABD ticaret açığına katkıda bulunur. Ancak ABD fabrikası bu aracı 500.000 dolar değerinde otomobil parçası yapmak ve satmak için kullanırsa, yapar - ve ABD de öyle. Güney Kore'nin hızlı sanayileşmesi sırasında yaptığı buydu. 1980'lerde ve 1990'ların başında Güney Kore'nin bir ticaret açığı vardı: Bu dönemde, Güney Kore sanayi ekonomisine büyük yatırımlar yapıyordu: Bu arada, 70'lerin sonlarında ve 80'lerin başında, Güney Kore bir ticaret açığı verirken, ihracatı da artırıyordu - sadece dolar bazında değil, aynı zamanda GSYİH'nın bir yüzdesi olarak: Unutmayın, ihracat GSYİH'yı artırırken, ithalat GSYİH'dan çıkarılmaz. Bu nedenle, Güney Kore'nin büyük bir ticaret açığı olsa bile, ticaret her yıl Güney Kore'nin GSYİH'sına daha fazla gelir katacaktır. Make America Great Again (MAGA) destekçisi bu gerçeği anlamakta zorlanıyor. Ancak her halükarda, Güney Kore'nin o zamanki ticaret açığı buna değebilirdi, çünkü sermaye malları (makine vb.) ithal etmek, tüm bu sermaye mallarını kendilerinin yapabileceklerinden daha hızlı sanayileşmelerine yardımcı oldu. Sadece makineler satın aldılar ve hemen araba, TV ve diğer faydalı şeyleri yapmak için kullandılar ve bunların çoğunu dünyanın geri kalanına kârla sattılar. Aslında, Birleşik Devletler bunu bir dereceye kadar yaptı. ABD'nin ticaret açığını düşündüğümüzde, genellikle tüketim mallarını düşünürüz - ucuz Çin TV'leri vb. Ancak Amerika Birleşik Devletleri, Amerikan şirketlerinin ürün ürettiği ve sattığı önemli miktarda sermaye malını da ithal ediyor. Amerika Birleşik Devletleri, ticaret açığımız olduğu 1990'larda daha fazlasını yaptı, ancak aynı zamanda bir yatırım ve ihracat patlaması da yaşandı. Ancak dikkatli olun: "Ticaret açığı ile yatırım yapmak", "ticaret açığı iyidir" anlamına gelmez. Örneğin, bir şirket çok fazla sermaye malı ithal ediyorsa ancak yatırım getirisi düşükse, bu kötü bir şey olabilir. Ticaret açığı tüketim için kullanılırsa ne olur? Bu iyi mi kötü mü? Peki, ticaret açığını tüketim malları satın almak için kullandığınızda ne olur - bu ucuz Çin TV'leri ve Kanada yapımı arabalar vb. Bugün, tüketim malları ABD ticaret açığının çoğunu oluşturuyor. Bu ticaret açığı iyi mi kötü mü? Bu durumda, "şimdi al, sonra öde"nin iyi mi yoksa kötü mü olduğuna karar vermeliyiz. Unutmayın, bir ticaret açığı kredi kartıyla bir şey satın almak gibidir. Amerika Birleşik Devletleri Çin'i ithal ettiğinde...
The content is for reference only, not a solicitation or offer. No investment, tax, or legal advice provided. See Disclaimer for more risks disclosure.
Yorum》Ticaret açığı Amerika'yı fakirleştirmeyecek
Trump'ın ticaret açığı konusundaki görüşü iki temel yanılgıya dayanıyor. (Özet: Yabancı medya, Musk'ın tarifeleri geri çekmesi için "Trump'a özel olarak lobi yaptığını" ancak başarısız olduğunu ortaya çıkardı ve Beyaz Saray ticaret danışmanı: beyin sorunları) (Arka plan eki: Trump Çin'i tehdit ediyor: %34'lük misilleme tarifesi bugün geri çekilmezse, ABD ağırlığı %50'ye çıkaracak! Trump'ın tarife politikasını, ekonomik teoriyi rasyonel bir şekilde tartışarak veya açıklayarak yenebileceğinizi gerçekten sanmıyorum. Demek istediğim, böyle bir şeyle nasıl tartışırsın? Amerikalıların, geniş tarifelerin kötü olduğunu, ancak olumsuz sonuçlarını ilk elden deneyimleyerek, yani sözde sıcak sobaya dokunarak fark edecekleri fikrini benimsedim. Neyse ki, Amerikalıların yakında uyanabileceğini düşünüyorum: Ama bu yine de bir ekonomi blogu, bu yüzden çok fazla siyasi geri dönüş beklemesem de, sanırım ticaret açıklarının neden bir ülkeyi fakirleştirmediğini açıklamam gerekiyor (bu iyi oldukları anlamına gelmese de). Trump'ın Ticaret Açığına İlişkin Hatalı Görüşü Trump'ın danışmanları ve çevresi, ticaret açığının ABD'nin yabancı ülkeler tarafından "şantaj yapıldığı" anlamına geldiğine inanıyor. Dünkü yazımda açıkladığım gibi, bu yüzden Trump tarifeleri ABD'nin her ülkeyle olan ticaret açığını ortadan kaldırabileceğine inandığı bir seviyede belirledi. Trump'ın ticaret açığı konusundaki görüşü iki temel yanılgıya dayanıyor. Birincisi basit bir muhasebe hatasıdır. Trump'ın danışmanları gayri safi yurtiçi hasıla (GSYİH) formülüne baktılar ve ithalatın GSYİH'dan çıkarıldığını fark ettiler. Bunun, ithalatın tüketim ve yatırıma da eklenmesinden kaynaklandığını anlamıyorlar, bu yüzden sonunda onları rakamlardan çıkarmak için çıkarılmaları gerekiyor. Gerçek şu ki, ithalatın GSYİH üzerinde herhangi bir etkisi yoktur. Trump'ın ikinci yanılgısı, ithalatın yerli üretimle 1'e 1 oranında değiştirileceği fikrine dayanıyor - yani, ABD'nin bir çamaşır makinesi ithal etmesini engellerseniz, bir Amerikan şirketi bir çamaşır makinesi daha üretecek. Bu kesinlikle olası bir sonuçtur, ancak tek sonuç değildir. Amerikalı tüketiciler daha az çamaşır makinesi kullanabilir ve bu da herkesi fakirleştirir. Aslında, Trump ve ekibi bunların iki farklı yanılgı olduğunun farkında bile olmayabilir. Muhasebe hakkındaki yanlış inançlarının (yani ithalatın GSYİH'yı azalttığını) doğal olarak ithal ikamesi konusundaki yanlış inançlarından kaynaklandığını düşünebilirler. Bu iki hata birbirini güçlendirir. Kısacası, Trump ticaret açığını her iki şekilde de yanlış anladığı için, ABD'nin bir ülkeyle ticaret açığı olduğunda, o ülkenin onlara şantaj yaptığına inanıyor. İthalatın ABD'yi daha az üretmeye zorladığını ve böylece ABD GSYİH'sını azalttığını - esasen ABD üretimini çaldığını savunuyor. Bu nedenle, ticaret açığını ABD'nin ne kadar çalındığının bir ölçüsü olarak görüyor. Ancak ticaret açığı hiç de böyle çalışmıyor. Ticaret açığı, kredi kartıyla bir şey satın almak gibidir Diyelim ki Ruimin adlı bir Çinliden çamaşır makinesi ithal ettiniz. Ruimin sana o çamaşır makinesini neden verdi? Dünyada bedava öğle yemeği diye bir şey yoktur. Temel olarak, bu çamaşır makinesi için iki şekilde ödeme yapabilirsiniz. İlk yol, Ruimin'e istediğini vermektir - 50 ilginç kitap gibi (Ruimin'in okuma sevgisiyle tanındığını varsayarsak). İkinci yol, Ruimin'e bir IOU yazmaktır. İlk senaryoya ticaret dengesi denir. Bir çamaşır makinesi alırsın, Ruimin 50 kitap alır. Ticaret açığı ya da fazlası yok. Diğer bir senaryo ise ticaret dengesizliğidir. Bu durumda, Ruimin'e 50 kitap vermiyorsunuz, ona bir Amerikan Hazine bonosu veriyorsunuz. Tahvil bir IOU'dur. Bu durumda, ABD'nin Çin ile olan ticaret açığına katkıda bulunuyorsunuz. Gerçek bir mal veya hizmet - bir çamaşır makinesi - Çin'den ABD'ye sadece bir kağıt parçası (veya aslında bir elektronik tablodaki bir sayı) karşılığında gönderilir. Ekonomistlerin ticaret hakkında konuştuğunu duyduğunuzda, muhtemelen "cari hesap" ve "sermaye hesabı" hakkında konuştuklarını duyarsınız. Cari hesap temelde sadece net bir gerçek mal ve hizmet akışıdır, sermaye hesabı ise temelde sadece net bir IOU akışıdır. Ruimin'e bir çamaşır makinesi karşılığında bir IOU verirseniz, bu, Amerika Birleşik Devletleri'nin cari hesap açığına ve sermaye hesabı fazlasına katkıda bulunduğunuz anlamına gelir. Bunların her ikisi de basitçe "IOU ile yabancılara bir şeyler ödemek" anlamına gelir. Artık bir ticaret açığının neden kredi kartıyla bir şey satın almak gibi olduğunu anlayabilirsiniz. Hedefimden kredi kartıyla bir çamaşır makinesi aldığımda, bir IOU yazdım ve karşılığında somut bir şey aldım. Kredi kartı olan bir hedeften çamaşır makinesi satın almak, hedef kişinin size şantaj yaptığı anlamına mı geliyor? Hayır. Kredi kartı ile bir hedeften çamaşır makinesi almak sizi fakirleştirir mi? Olmayacak. Artık daha az paranız var, ama daha çok şeyiniz var. Aynı şekilde, bir ticaret açığı, ABD'nin daha az paraya ve daha fazla eşyaya sahip olduğu anlamına gelir. Bu, Amerika Birleşik Devletleri'nin fakirleştiği veya yabancılar tarafından şantaj yapıldığı anlamına gelmez. Bir ticaret açığının iyi mi yoksa kötü mü olduğunu sormak, borç parayla bir şey satın almanın iyi mi yoksa kötü mü olduğunu sormak gibidir. Cevap açıkça "satın almanın buna değip değmeyeceğine bağlı olarak". Hatırlanması gereken bir şey, tüm satın alımların tüketim için olmadığıdır - çoğu aslında üretken yatırımlardır. Bir ABD fabrikası Japonya'dan 100.000 dolara bir CNC makinesi satın alırsa ve Japon takım üreticisi bu parayı ABD Hazine tahvillerine yatırırsa, ABD ticaret açığına katkıda bulunur. Ancak ABD fabrikası bu aracı 500.000 dolar değerinde otomobil parçası yapmak ve satmak için kullanırsa, yapar - ve ABD de öyle. Güney Kore'nin hızlı sanayileşmesi sırasında yaptığı buydu. 1980'lerde ve 1990'ların başında Güney Kore'nin bir ticaret açığı vardı: Bu dönemde, Güney Kore sanayi ekonomisine büyük yatırımlar yapıyordu: Bu arada, 70'lerin sonlarında ve 80'lerin başında, Güney Kore bir ticaret açığı verirken, ihracatı da artırıyordu - sadece dolar bazında değil, aynı zamanda GSYİH'nın bir yüzdesi olarak: Unutmayın, ihracat GSYİH'yı artırırken, ithalat GSYİH'dan çıkarılmaz. Bu nedenle, Güney Kore'nin büyük bir ticaret açığı olsa bile, ticaret her yıl Güney Kore'nin GSYİH'sına daha fazla gelir katacaktır. Make America Great Again (MAGA) destekçisi bu gerçeği anlamakta zorlanıyor. Ancak her halükarda, Güney Kore'nin o zamanki ticaret açığı buna değebilirdi, çünkü sermaye malları (makine vb.) ithal etmek, tüm bu sermaye mallarını kendilerinin yapabileceklerinden daha hızlı sanayileşmelerine yardımcı oldu. Sadece makineler satın aldılar ve hemen araba, TV ve diğer faydalı şeyleri yapmak için kullandılar ve bunların çoğunu dünyanın geri kalanına kârla sattılar. Aslında, Birleşik Devletler bunu bir dereceye kadar yaptı. ABD'nin ticaret açığını düşündüğümüzde, genellikle tüketim mallarını düşünürüz - ucuz Çin TV'leri vb. Ancak Amerika Birleşik Devletleri, Amerikan şirketlerinin ürün ürettiği ve sattığı önemli miktarda sermaye malını da ithal ediyor. Amerika Birleşik Devletleri, ticaret açığımız olduğu 1990'larda daha fazlasını yaptı, ancak aynı zamanda bir yatırım ve ihracat patlaması da yaşandı. Ancak dikkatli olun: "Ticaret açığı ile yatırım yapmak", "ticaret açığı iyidir" anlamına gelmez. Örneğin, bir şirket çok fazla sermaye malı ithal ediyorsa ancak yatırım getirisi düşükse, bu kötü bir şey olabilir. Ticaret açığı tüketim için kullanılırsa ne olur? Bu iyi mi kötü mü? Peki, ticaret açığını tüketim malları satın almak için kullandığınızda ne olur - bu ucuz Çin TV'leri ve Kanada yapımı arabalar vb. Bugün, tüketim malları ABD ticaret açığının çoğunu oluşturuyor. Bu ticaret açığı iyi mi kötü mü? Bu durumda, "şimdi al, sonra öde"nin iyi mi yoksa kötü mü olduğuna karar vermeliyiz. Unutmayın, bir ticaret açığı kredi kartıyla bir şey satın almak gibidir. Amerika Birleşik Devletleri Çin'i ithal ettiğinde...